Van 50 dagen naar 475 uren

De berekening is vanaf die datum dus niet meer in dagen (50) maar in uren. Tot voor kort was het zo dat ook als je maar een paar uur per dag werkte er toch een hele dag afging van je 50 dagen. Door in uren te rekenen kun je nu dus meer werken aan de verlaagde bijdrage van 2,71 procent in plaats van de normale 13,07 procent afdracht. Maar waarschijnlijk ga je het verschil niet merken. Uit onderzoek blijkt dat nog geen 2% van alle jobstudenten aan zijn 50 dagen kwam. Het grootste voordeel is voor de werkgever. Die betaalt voor studentenarbeid maar 5,42 procent aan de sociale zekerheid. Een tweede voordeel voor de werkgever is dat je als jobstudent nu overuren mag presteren, wat voordien niet in alle sectoren mocht, uitgezonderd dan de horeca. En daar ligt ook precies de zorg van de vakbonden. Werkgevers zijn niet verplicht bij hun aangifte het begin- en einduur aan te geven, in tegenstelling tot bij andere flexi-jobs. Ook niet welke dagen er zal gewerkt worden. Alleen bijvoorbeeld een opgave van ’20 uur in het volgende kwartaal’ is al voldoende. Het wordt dus mogelijk een jobstudent voor slechts een uur aan te geven, wat volledig in strijd is met het vereiste minimum van 3 opeenvolgende uren als minimale duur van tewerkstelling. Er is dus weinig controle mogelijk wat de kans op misbruik van het systeem vergroot. Deze flexibiliteit in de regelgeving maakt jobstudenten extra kwetsbaar. Meer info op Student@Work.